هاشمی رفسنجانی وزبان بدن او و تحلیل آن

متاسفانه کم نیستند سیاستمداران کشورمان که برای مشاوره به انها رجوع می کنم  و می گویند اقای دکتر میر ما هزینه نمی کنیم متاسفانه یسیاری  از

سیاستمدارهای امروز کشورمان با این شعار غلط وارد گود انتخابات می شوند و معمولا هم شکست می خورند. البته شاید هم واقعا تصور می‌کنند نباید هزینه ندهند در

حالیکه کاملا واضح و مبرهن است که اگر هزینه نکنیم هرگز در کارزار سخت انتخاباتی موفق نخواهیم شد.

ایت الله رفسنجانی هزینه گزافی در تقابل با دولت ۸۴ داد از بدنامی و منکوب و سرکوب شدن تا….. من مطمئن هستم در تکاپوی هزینه نمودن جانی مالی زمانی

و….رشد برند رفسنجانی و فرزندانش مخصوصا فرزند حاضر در شورای شهر تا جناب آقای مطهری امروز در مجلس و ….

نقد وتحلیل آیت الله هاشمی زبان بدن او

دکتر مازیار میر به شدت معتقد است  در برندسازی سیاسی تکنیک واگویه برای رسیدن به انرژی بهتر مانند مدل سرخپوستان بسیار به کار می آید ؟

انرژی که فرد سیاستمدار از رقیب دریافت می کند از هرچیزی بیشتر و بهتر و مفید تر است چرا که مدل اصول علمی سان تزو  هم پس از ۱۰۰۰ سال به این مهم رسیده

است . به نظر می رسد که پویایی برند سیاسی از رقیب و مخالف و دشمن خود ساطع می گردد و هرچه دشمن و دشمنی بیشتر پوبایی بیشتری حاصل حواهد شد.

بر می‌خیزد که با آن در تقابل است آقای هاشمی این را در سال ۱۳۸۴ شناخت و برای خودش تعریف کرد. با توجه به مطالب ارائه شده می توان کاملا این مهم را فهمیا و

درک نمود که از ابتدای سال ۱۳۷۶ رقابت‌ها در ایران چالشی تر و تنگاتنگ تر حرکت نمود بلوغ فکری مردم و رشد خواسته های مردم ورود تکنولوژی های جدید فراتر از صدا

و سیمای خطی و دستوری و یا در اختیار برخی افراد و نهادها و…. آری ما دیگر تحت هیچ شرایطی شاهد رقابت های خطی در انتخاباتی مانند سال‌های ۶۸ و ۷۲ نبوده و

نیستیم و این مهم را ایت الله رفسنجانی  با پوست و گوشت و خون خود درک نمود.

نکات مهم و کلیدی در مورد ویژگی‌های زبان بدن آیت‌الله هاشمی رفسنجانی** آورده شده است:

✅ **نکات مهم در مورد ویژگی‌های زبان بدن آیت‌الله هاشمی رفسنجانی**

1. **نگاه عمیق و متمرکز**

– ایشان اغلب با نگاهی جدی، آرام و متمرکز صحبت می‌کردند که نشان‌دهنده تمرکز بالا و تسلط بر موضوع بود.

2. **حالت صورت آرام و کم‌تحرک**

– علیرغم بحث‌های تنش‌زا، چهره ایشان معمولاً آرام و بدون واکنش‌های احساسی شدید بود که حاکی از کنترل خود و رفتار محاسبه‌شده بود.

3. **استفاده محدود اما هدفمند از حرکات دست**

– حرکات دست ایشان کم‌تحرک و کم‌گسترده بود، اما در لحظات مهم (مانند تأکید بر یک نکته سیاسی) از حرکات کوچک و معنادار دست استفاده

می‌کردند.

4. **نشستن با قامت صاف و رسمی**

– در جلسات رسمی، ایشان همواره با قامت صاف و نشستن منظم نشان‌دهنده جایگاه رهبری و جدیت بودند.

5. **کم‌تحرکی بدن در طول سخنرانی**

– برخلاف برخی سخنرانان پویا، ایشان ترجیح می‌دادند ساکن بنشینند و تنها با صدا و نگاه تأثیر بگذارند، که نشانه‌ای از سبک سنتی و جدی رهبری است.

6. **کنترل تنفس و صدا**

– داشتن صدایی آرام، کم‌صدا اما واضح و با تأثیر، نشان‌دهنده تسلط بر هیجانات و محاسبه دقیق در بیان مطالب بود.

7. **استفاده از سکوت به عنوان ابزار تأثیرگذاری**

– ایشان در لحظات مهم، سکوت‌های کوتاهی داشتند که فضای فکری ایجاد می‌کرد و تأثیر جملات بعدی را افزایش می‌داد.

8. **چشم‌به‌چشمی طولانی با حضار**

– در مصاحبه‌ها یا سخنرانی‌ها، ایشان اغلب به طور مستقیم به دوربین یا حضار نگاه می‌کردند که نشانه اعتماد به نفس و صراحت بود.

9. **پوشش رسمی و یکنواخت (عبای سیاه و عمامه)**

– پوشش یکدست و رسمی ایشان بخشی از زبان بدن بود که هویت مذهبی و سیاسی‌شان را تقویت می‌کرد.

10. **حرکات ابروی معنادار**

– گاهی با بالا بردن یا پایین آوردن ابروها، تعجب، تأیید یا تردید خود را نسبت به یک موضوع نشان می‌دادند.

11. **کاهش حرکات چهره با افزایش سن**

– در سال‌های پایانی عمر، به دلیل سن و سلامت، حرکات چهره و بدن ایشان کمتر شد، اما تأثیرگذاری از طریق نگاه و صدا باقی ماند.

12. **تمایل به نشستن در مرکز یا جایگاه رهبری**

– در جلسات گروهی، ایشان معمولاً در مرکز یا جایگاهی قرار می‌گرفتند که نشان‌دهنده نقش رهبری یا میانجی‌گری بود.

13. **عدم استفاده از حرکات اغراق‌آمیز**

– ایشان از حرکات بزرگ یا نمایشی پرهیز می‌کردند که نشان‌دهنده سبک جدی و غیرادایی در ارتباط بود.

14. **تماس چشمی با رقبای سیاسی بدون تنش**

– حتی در مواجهه با مخالفان، ایشان تماس چشمی آرام و بدون عصبانیت داشتند که نشانه کنترل و تبحر سیاسی بود.

15. **استفاده از دست بر روی صورت یا چانه (در تفکر)**

– در لحظات تأمل یا پاسخ به سوالات دشوار، گاهی دست به چانه یا صورت می‌بردند که نشانه تفکر عمیق بود.

16. **نگاه به بالا (در بیان ایده‌های بزرگ)**

– در بیان مسائل کلان سیاسی یا ملی، گاهی نگاهشان به بالا یا به فضایی دور می‌رفت که نمادی از تفکر استراتژیک بود.

17. **کاهش حرکت در بیان مسائل حساس**

– در بحث موضوعات بحرانی، ایشان بیشتر ساکت می‌ماندند که حس جدیت و اهمیت مطلب را منتقل می‌کرد.

18. **استفاده از لحن صدای کم‌تحرک اما قدرتمند**

– صدای ایشان معمولاً بلند نبود، اما به دلیل وضوح و وزن کلام، حضار را جذب می‌کرد.

19. **واکنش‌های چهره‌ای کم، اما معنادار**

– لبخند کم‌رنگ در بیان مسائل طنز یا انتقاد، یا اخم در بیان انتقادات، نشانه‌های کوچک اما تأثیرگذار بود.

20. **تمایل به تماس فیزیکی محدود با دیگران**

– ایشان کمتر دست می‌دادند یا نوازش می‌کردند، که بیانگر فاصله رسمی و جایگاه بالای رهبری بود.

21. **نگاه به پایین در لحظات تأمل یا اعتراف**

– در بیان اشتباهات یا تحولات سخت سیاسی، گاهی نگاه به پایین داشتند که نشانه صداقت و تفکر درونی بود.

22. **زبان بدن منعکس‌کننده هویت دوگانه مذهبی-سیاسی**

– حرکات و رفتار ایشان ترکیبی از **جدیت روحانیت** و **محاسبه سیاستمدار** بود؛ نه خیلی ادایی، نه خیلی سرد.

✅ جمع‌بندی:

زبان بدن آیت‌الله هاشمی رفسنجانی بازتابی از **سبک رهبری محاسبه‌شده، تجربه سیاسی عمیق، و هویت

مذهبی-سیاسی** او بود. ایشان با کم‌تحرکی، کنترل هیجانات، و تأکید بر کلام و نگاه، تأثیر زیادی بر مخاطبان

گذاشتند. این سبک، در تضاد با سخنرانان پرانرژی، بر **اعتبار، جدیت و تجربه** استوار بود.

مازیار میر مشاور وتحلیلگر