رمزگشایی نشست مطبوعاتی دونالد ترامپ وزهران ممدانی

نوشته دکترمازیارمیر محقق وپژوهشگر

بررسی دقیق گفت‌وگوی دونالد ترامپ و زهران ممدانی در کاخ سفید، که در تاریخ ۲۳ نوامبر ۲۰۲۵ (۲ آذر ۱۴۰۴) صورت گرفت، نشان‌دهنده یک تغییر تاکتیکی نامحسوس در فضای سیاسی میان دو چهره با ایدئولوژی‌های بسیار متضاد است. این تحلیل به بررسی ابعاد مختلف این دیدار، از محتوای گفت‌وگوها تا نشانه‌های غیرکلامی، می‌پردازد.

🏛️ زمینه و محتوای دیدار

این ملاقات تقریباً حدود یک ساعته در دفتر بیضی شکل کاخ سفید بین رئیس‌جمهور ترامپ و شهردار منتخب نیویورک، زهران ممدانی، برگزار شد.

پس از ان دیدار ان دو به اتاق کابینه گسترش یافت . اگرچه این دو در گذشته بارها و بارها یکدیگر را مورد حمله لفظی قرار داده بودند، اما گفت‌وگوی آنان این بار بر مسائل عملی و مشترک متمرکز بود:

· تمرکز بر مسائل داخلی نیویورک:

بعنوان یک محقق و پژوهشگر معتقدم جلسه ترامپ و زهرانی مباحث اصلی حول محور مسکن، کدهای منطقه‌بندی، نرخ برق، ایمنی خیابان‌ها و چگونگی ساخت مسکن در این شهر بیشتر متمرکز بود .

هر دو طرف عشق مشترک خود به نیویورک و نگرانی از تبدیل شدن آن به “موزه‌ای که زمانی متعلق به مردم عادی بود” را به صراحت هرچه تمامتر بیان کردند .

· مهاجرت:

به نظر می رسد که نقطه اختلاف بالقوه: ممدانی در مصاحبه‌ای جداگانه اشاره کرد که در مورد اجرای قوانین مهاجرت با ترامپ گفت‌وگو کرده است. او نگرانی خود را از دستگیری و deport شدن شهروندان نیویورک به دلایل جزئی ابراز و بر همکاری قانون enforcement شهر با دولت فدرال تنها در چارچوب قوانین فعلی “شهر پناهنده” تأکید کرد .

· تضاد ایدئولوژیک پایدار:

فکر می کنم که علیرغم لحن دوستانه، ممدانی بلافاصله پس از ملاقات در برنامه‌های تلویزیونی مختلف تأکید کرد که نظر قبلی خود مبنی بر “فاشیست” خواندن ترامپ را تغییر نداده و به تمام باورهای گذشته خود پایبند است .

💬 تحلیل گفتمان و نشانه‌های ارتباطی

شیوه تعامل دو طرف در کنار محتوای گفت‌وگوها حاوی نکات قابل تأملی است.

· سازش تاکتیکی از سوی ترامپ: ترامپ با تعابیری همچون “برخی از ایده‌های او دقیقاً مشابه ایده‌های من است” و “ما در مورد مسائل بسیار بیشتری از آنچه فکر می‌کردم توافق داریم” سعی در یافتن زمینه‌های مشترک داشت . او حتی در پاسخ به سؤال یک خبرنگار، خطاب به ممدانی شوخی کرد که “اشکالی ندارد که مرا فاشیست بنامی” . این رفتار نشان از یک تغییر تاکتیک از تقابل به مدیریت اختلافات دارد.

· عملگرایی ممدانی: ممدانی نیز بر “ایجاد یک رابطه کاری” و “تمرکز بر کار itself” تأکید کرد . او توضیح داد که این ملاقات به درخواست تیم او صورت گرفته زیرا “با هر کسی که برای مقرون‌به‌صرفه‌تر کردن زندگی برای مردم این شهر مفید باشد، همکاری خواهد کرد” . این موضع، رویکردی عملگرایانه از سوی یک سیاستمدار چپ‌گرا را نشان می‌دهد.

· زبان بدن و نمایش وحدت:

در حین پخش زنده برای خبرنگاران، ترامپ با نشستن پشت میز کار خود و ممدانی در کنار او، موقعیت مسلط خود را به نمایش گذاشت. با این حال، بازتاب حالت‌های بدنی مثبت مانند لبخند و تبادل نگاه‌های مستقیم، حاکی از تلاش برای نمایش احترام متقابل بود. گزارش‌ها حاکی از آن است که ترامپ در لحظه‌ای دوستانه، بازوی ممدانی را به نشانه اطمینان لمس کرد .

🔍 جمع‌بندی دکترمازیارمیر محقق وپژوهشگر

به عنوان یک محقق، به نظر می‌رسد این ملاقات نمونه‌ای کلاسیک از “دیپلماسی عملگرایانه” در عرصه سیاست باشد. اگرچه شکاف ایدئولوژیک عمیق بین این دو نفر به قوت خود باقی است، اما هر دو به طور موقت مخالفت‌ها را کنار گذاشته تا بر منافع حاصل از همکاری در مسائل عملی و محلی نیویورک تمرکز کنند. برای ترامپ، این یک فرصت برای نمایش توانایی کار با مخالفان و کاهش تنش در زادگاهش بود. برای ممدانی، این گامی ضروری برای تضمین جریان حمایت‌های فدرال و عمل به وعده‌های انتخاباتی خود در قبال شهروندان نیویورک محسوب می‌شد. این رویداد نشان می‌دهد که در سیاست عملی، مدیریت اختلافات و تعامل، حتی با حریفان ایدئولوژیک، گاهی اوقات یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر است….