تو هم می‌توانی در بازی باشی باور کن به روایت دکتر مازیارمیر
تو هم می‌توانی در بازی باشی باور کن به
ما درسمان را با این سوال شروع کردیم که داشته های من چیست؟ و قرار شد در ادامه، بعضی از موارد مهم را به صورت جداگانه و مستقل، مورد بحث قرار دهیم.از آغازگر بودن حرف زدیم و سپس به موضوع آینده نگری پرداختیم.
تو هم می توانی در بازی باشی
این بار می‌خواهیم به حوزه‌ی دیگری بپردازیم. حوزه‌ای که در برخی از ما، یک استعداد ذاتی است و در آن بسیار توانمند هستیم و در برخی دیگر، کمتر مشاهده می‌شود.اما برای کسی که درس #پرورش استعدادها را می‌آموزد، یک ضرورت است و همه‌ی ما باید، در این حوزه به حداقلی از توانمندی دست پیدا کنیم.
توهم می توانی در بازی باشی
یک سوال بسیار ساده:
فرض کنید در یک مهمانی هستید و حدود ۱۸۰ تا بیست نفر هم به آن مهمانی دعوت شده‌اند. تقریباً همه، یکدیگر را می‌شناسند و با هم مشغول حرف زدن هستند.در این میان، یک زوج جوان حضور دارند که ظاهراً با بقیه آنقدر آشنا نیستند. قسمت بیشتر وقت را ساکت هستند و گاهی هم با یکدیگر، صحبت کوتاهی می‌کنند. شماتقریباً مطمئن هستید که آنها احساس تنهایی می‌کنند.
تو هم می توانی در بازی باشی
آیا برای وارد کردن آنها به بحث تلاش می‌کنید؟ آیا ممکن است کنارشان بنشینید و گپ بزنید؟ حتی اگر خودتان را #درونگرا می‌دانید و حوصله‌ی این نوع تعاملات را ندارید،اصلاً تنها ماندن دو نفر در یک مهمانی بیست نفره، برای شما دغدغه محسوب می‌شود؟اگر میزبان باشید چطور؟ آیا درگیر شدن همه در مهمانی را وظیفه‌ی خودتان می‌دانید یا اینکه معتقدید هر کس باید بتواند خودش برای وارد شدن به جمع، تلاش کند؟
توهم می توانی در بازی باشی
مطلب بسیار خوبی بود.ممنون